Ashobiyyah lain dipimilik ku séké-sélér bangsa Arab wungkul, séké-sélér Semit séjén, nyaéta Bangsa Yahudi ngalarapkeun niléy-niléy ékstrem Ashobiyyah kana inti ajaran maranéhna. Dalil-dalil dina Torét jeung Talmud dijadikeun tatapakan keur munjulkeun bangsa sorangan ti batan bangsa séjén. Bangsa sorangan mangrupa dunungan sedengkeun bangsa lian diciptakeun ku Yahweh, Elohim, jeung Jahbulon keur jadi jongos anu hirupna aya dina tungtung curuk bangsa Yahudi. Kamandang ieu geus jadi rusiah umum, téori Evolusi Darwin ogé teu lepas tina kumaha kuatna kayakinan heureut ieu mangaruhan kana pola pikir kaum Darwinis dina ngabagi jalma kana kelas-kelas sosial kusabab ditangtukeun ku warna kulit. Saolah-olah, dunya ngan dieusi ku dua golongan jalma, dunungan anu bisa sangeunahna nitah ka jongos anu salilana dijadikeun elap atawa kékéséd kahirupan. Ieu mangrupa hiji kasalahan jalma dina nafsirkeun jeung méré harti kana ayat-ayat Pangéran.
Padahal ayat-ayat Pangéran, lamun dihartikeun kalawan bener, salah sahijina ku cara maca sajarah kahirupan jalma moal nepi ka ngalahirkeun kamandang anu salah ngeunaan naon sabenerna anu disebut séké-sélér atawa suku bangsa téh. Cai pati ajaran ti Pangéran geus méré peupeujeuh, hubungan antara Adam anu kulitna bodas jeung Hawa anu asalna ti daérah sub-sahara. Kumaha carana Nabi Adam dina ngawinkeun anak-anakna. Naon anu diucapkeun ku Nabi Ibrohim nalika nyebutkeun ‘ béré kaberkahan ka anak turunan kuring’. Hiji hal anu sifatna global jeung umum, teu méré paneges anu heureut lamun ‘turunan’ téh kudu dihartikeun hiji séké-sélér atawa suku bangsa . Nabi Musa nyalametkeun kaum Yahudi tina kabengisan bangsa Mesir geus jadi conto anu ngaranna kazaliman ku cara nindes bangsa séjén kudu dilawan. Nabi Isa salah sahiji nabi ti Bangsa Aramia ngatik ka murid-muridna anu lolobana kaum Yahudi. Malah Rasulullah geus nanjeurkeun ajaran hiji kohési sosial anu lain diakibatkeun ku kuatna karuhun jeung saha indung-bapana hiji jalma tapi ku kayakinan anu sarua dina nanjeurkeun bebeneran.
Ayat-ayat Pangéran geus jauh dipengparkeun ku bangsa-bangsa Arab dina mangsa kapamimpinan Khulafaur-Raasyidin. Lain kusabab lemahna kapamingpinan Abu Bakar, Umar, Utsman, jeung Ali, tapi kulantaran kuatna sikep ta’ashub suku bangsa Arab harita dina mintonkeun deui sumanget Ashobiyyah Jahiliyyah anu méré lolongkrang pamikiran, arék bener atawa salah anu penting dilakukeun keur ngamajukeun bangsa sorangan, lain niléy-niléy kamanusaan jeung saripati tina ajaranna anu diébréhkeun. Tribalisme mahabu, ajaran anu sakuduna lain disebarkeun ku pedang jeung perang jadi disebarkeun ku cara nyingsieunan bangsa séjén ku tungtung pedang kalawan didadasaran ku nafsirkeun ayat-ayat pangéran anu kurang loyog. Sahabat-sahabat Rasulullah, anu disebut Assaabiquunal Awwaluun loba anu gumecrot nalika nénjo ummat labuh deui kana jurang Ashobiyyah Jahiliyyah.
Ajaran pangéran anu sakuduna mangrupa kembang jeung seuseungitan kusabab dilarapkeun kalawan salah jadi mangrupa seuneu anu ngahuru naon baé. Jalma-jalma anu teu sakomplotan dianggap geus kaluar tina tetekon tuluy disebut Kuffar, ajaran jeung paham lian anu teu sapagodos jeung paham hiji kelompok disebut Thagut, padahal Quran nuduh Thagut téh ka komplotan atawa hiji pamingpin anu méngpar jauh tina akidah jeung kayakinan ngeunaan bebeneran. Kayakinan anu sakuduna nanjeurkeun peradaban jadi leuwih némbongkeun kabiadaban kusabab méré harti anu kurang jero kana dalil-dalil. Lain saukur dilakonan ku sempalan-sempalan tina Agama Islam wungkul, ogé dilakukeun ku komplotan-komplotan Agama séjén. Lain kabiadaban dina sikep wungkul ogé kabiadaban dina ide jeung pamikiran. Siga hiji bangsa anu nganggap lamun bangsa maranéhna leuwih pinunjul ti bangsa séjénna, henteu paduli arék bener atawa salah. “Right or wrong is my country”, rék bener atawa salah, ieu mah nagara kuring. “L’etat cest moi!” Ceuk Louis VI mah. Tungtungna totalitarianisme ngébréhkeun sikep “ The King can do no wrong..” sedengkeun démokrasi ngagorowokkeun, “ Vox Populi, Vox Dei..” sanajan aya dina galur anu lain samistina. [ ]
Posting Komentar untuk "Ta'ashub"