 |
| Sumber Photo: CDN Bisnis UKM |
“ Entod….!” Ceuk Ceu Éha. Padahal ngaran sabenerna éta budak téh Todi Alamsyah Rukmana. Ngan ti mimiti bisa ngomong, budak téh sok nunjuk kana dirina bari ngomong. “ Mamah… Entod… Mamah Entod!” Meureun maksudna mah “ Mamah ieu Todi… Mamah ieu Todi. “ Nepi ka ayeuna nelahna Entod.
Jang Entod anteng ngoprék momobilan. Tap deui leungeunna kana rorobotan.
“ Entoddd…. Bérésin ituh cocooannya. Malam ini Entod akan diajarin maca dan nulis oléh Kang Entus.!” Kang Entus téh hiji guru privat di éta Kampung.
Jang Entod ngan ukur ngalieuk bari pok ngomong. “ Muhun, antosan mamah, Entod masih mau maén dulu sama si Robot sareng si Wahon.”
Ceu Éha gagaro teu ateul. Ringrang, budak can bisa maca jeung nulis, mangkaning isukan arék tést asup ka SD.
“ Duh, aing mah…. Moal piluluseun ieu mah. Mangkaning budak téh kudu diajar di sakola anu kualitasna alussss!” Gerentes manéhna.
Teu lila kurunyung Kang Entus datang, mawa buku bacaan keur budak. Raraban A nepi ka Z dina ukuran poster bari dipanggul, da paménta Ceu Éha, dina sapeuting budakna kudu geus bisa maca jeung nulis, minimal bisa nulis jeung ngéjah ngaranna sorangan.
Kang Entus hah héh hoh, capé meureun, da mawa buku jeung raraban nepi ka sapanggulan.
“ Aéh kang guru tos sumping geuning… mangga calik..calik…. badé eueut naon, jus kalapa, atanapi entéh haneut.”
“ Ah wios teu kedah ngarépotkeun, ceu!”
“ Entodd ayo sinih….!” Ceu Éha gugupay.
Bari luwa – léwé satengah haté Jang Entod nyampeurkeun indungna.
“ Nah, malam ini acarana sangat padat, tidak ada mobil-mobilan, wawahonan, nonton TV, pokoknya Entod harus belajar sampai bisa membaca dan menulis. Khan mamah kepengen Entod jadi anak pintar dan cerdas. Sinihin itu rémotnya Mama badé lalajo Sinétron!” Ceuk Ceu Éha nyumangetan kanu jadi budakna. “ Mangga atuh Kang Guru dikawitan baé belajarna.” Pokna bari mindahkeun galura TV Kana Acara Sinétron. Anu jadi salaki anteng keur gawé hareupeun komputer.
Kang Entus béak déngkak, sok sanajan waktu geus nunjukeun wanci sareureuh kolot, awak boborot ku késang, Jang Entod masih acan bisa kénéh ngéjah jeung nulis ngaranna sorangan. Waktu diwurukan Jang Entod kalah ngadon curat-corét, buku gambar béak salima-lima. Ngan tong disebut Kang Entus ceunah, lamun teu bisa ngéléhkeun jeung nalukkeun budak samodél Jang Entod. Pangamalan geus jero, sapuluh taun lilana incikibung dina dunia lés jeung bimbel.Ké heula anan ari kudu nyerah kitu baé mah.
“ Entod, ayo atuh baca lagih. Ini apa?” Ceuk Kang Entus bari nunjuk kana huruf T.
“ S…” Jeung Jang Entod.
“ Ini adiknya S, Entod… namanya T!” Ceuk Kang Entus ngarénghap. Rada meueusan ceunah ayeuna mah geus deukeut, teu siga tadi nunjuk huruf Z dijawab M. “ Kalau yang ini… masih ingat kan, ini seperti mulut lagih manyun, apa coba, Entod.?”
Jang Entod teu maliré, anteng curat-curét dina buku gambar.
“ Ayo Entod, apa ini ayohh…?” Kang Entus angger acung-acungan curukna kana raraban.
“ Adiknya T…!” Ceuk Jang Entod.
“ Iya apa?”
“ Béééééééé….. !”
Ceplak, Kang Entus nepak tarang sorangan.
“ Entoddddddd, belajarnya yang benar. Awasss bésok kalau tidak lulus ujian masuk SD. Sekolahnya dike PAUDkeun deui ku mamah!”
Kira-kira jam satengah dua welas, Kang Entus bérés ngajar Jang Entod.
“ Bu, mangga… permios, tuh jang Entod téh parantos kulem, capéeun rupina.”
“ Aéh, muhun… mangga… mangga… ieu, Kang Entus candak cau ambon, kué kaléng, sareng buah apel kanggo pun bojo. Upami énjing Entod lulus, insya Allah, aya lah kaémutan kanggo Kang Entus.”
“ Mudah-mudahan…!”
“ Aminnn…”
Reugeuyeung buku anu sapanggulan dipanggul ku Kang Entus, leungeun ngajingjing cau ambon, kuéh kaléng, jeung apel.
###
ISUKNA, SD Negeri PERCONTOHAN geus heurin usik. Anu jaradi indung narungtun budakna, daraftar. Euyeub pisan, aya jigana kana sarébu budak anu daftar téh.
“ Sok masing-masing murangkalih lalebet, ka kelas anu tos ditangtoskeun kanggo ujian lebet sakola. Atuh para ibuna ngarantosan baé di luar. Teu kenging gandéng nya..!” Bapa Kapala Sakola ngomong.
“ Entod… kamu pasti bisa. Ingat-ingat sajah apa yang malam tadi diajarin sama Kang Entus ya?”
Ujian réngsé. Harita kénéh ogé diumumkeun. Anu jadi kolot budak dicalukan hiji-hiji ku Panitia Penerimaan Siswa Baru SD Negeri PERCONTOHAN.
“ Alhamdulillaaaahhhhhhhhhhhhhhh…..!” Ceuk Ceu Éha bari nyiuman kertas. Dina éta kertas diserat. Jang Entod LULUS. “ Aih nuhun bapa Guru, dupi artos anu kedah disayogikeun kinten-kinten sabaraha.?”
“ Nya éta mah kin wé, upami daftar ulang. Énjing sumping deui ka dieu, badé aya anu didugikeun ku sakola, khususna perkawis waragad kanggo siswa énggal.”
###
Kang Entus dibéré duit ku Ceu Éha.
“ Beu… lima ratus rébu?” Ceuk Kang Entus. Gagaro teu ateul. “ Ngajar sapeuting lima ratus rebu???” Manéhna masih teu percaya, da sasarina mah ngajar lés di kampung, ngajar lés barudak di imahna paling banter saminggu téh saurang budak méré lima rébu. “ Ngeunah… atuh.. lamun sapeuting lima ratus rébu, sabulan lima belas juta??? Bisa kabeuli motor.” Kang Entus gogodeg. “ Ah, tapi da ieu duit téh bagikeuneun deuih…”
Wanci haneut moyan aya semah ka Kang Entus.
“ Aéh, geuning manéh. !”
“ Méré sabaraha?”
“ Lima ratus rébu…”
“ Sok kadieukeun wé satengahna.!”
“ Héhé… !”
“ Tah taun hareup mah tong saurang atuh. Dua puluh urang lamun bisa mah. Pokona, murid anyar anu daftar ngaliwatan kuring mah pasti katarima!”
###
Éar pabéja-béja, da diomongkeun ku ceu Éha ka para tatangga, lamun hayang boga budak pinter, calakan, jeung bisa maca, léskeun baé ka Kang Entus. Antukna, kang Entus loba ngajar di luar ayeuna mah, barudak kampung anu biasa lés di imahna diwurukan ku pamajikanna. Geus langka manéhna ngajar barudak di kampung. Malah, tariff lés ogé dipasang dina papan hareupeun imahna ayeuna mah.
“ BIMBEL ENTUS SIAP MENGANTARKAN ANAK ANDA KE MASA DEPAN. HANYA DENGAN UANG RP.55.000 PERMINGGU ANAK ANDA SUDAH ADA DI MASA DEPAN. “ Kitu ceunah.
###
Genep taun ti harita, Sakola beuki aragréng, ti SD Nepika SMA wangunan geus hurung-hérang. Sok sanajan di wewengkon séjén mah masih keneh aya sakolaan anu butut, barudak diajar aya dina ancaman rugrugna wangunan. Tapi di kota mah sakola éstuning geus wareweg.
“ Kang Entus, punten pang jeujeuhkeun ieu jang Entod, sangkan lebet ka SMP Negeri Standar Internasional.” Ceuk Ceu Éha.
“ Muhun mangga dibantos….!” Geus kagambar ku Kang Entus, laum genep taun ka tukang manéhna dibéré lima ratus rebu, komo taun ieu… lamun sapuluh kalina ogé lima juta ti saurang. Mangkaning anu ménta dijeujeuhkeun sangkan abus ka SMP téh aya kana sapuluh urangna.
Mang Entus blus ka Kamar. Gék diuk dina luhureun ranjang. Sora bangkong mani réang mapaésan peuting. “ Geus huisan geuning uing téh….? Ah, kumaha isukan wé bréhna.” Pokna bari medol simut.
Kang Warsa
Posting Komentar untuk "Carpon: Kang Entus Guru Bimbel"