Islam Nusantara (Hanca Ka-Dalapan)

ISLAM NUSANTARA (HANCA KA-DALAPAN)

Ku Kang Warsa

Guru MTs Riyadlul Jannah – Anggota PGRI Kota Sukabumi

Para sarjana Nusantara jeung 'Barat, ngaluarkeun kamandang jeung téori, Islam disumebarkeun di ieu wewengkon Nusantara ku para sodagar muslim. Para sodagar -teu mawa barang dagangan wungkul - ogé mawa Islam ka Nusantara.

Islam sumebar kucara individual, ayana kawin antara sodagar muslim jeung pribumi ngawujud jadi kulawarga inti, komunitas anyar, transisi konvérsi kayakinan heubeul kana Islam. Azyumardi Azra nyebutkeun: kulawarga inti ieu mangrupa 'nucleus" komunitas Islam.

Konvérsi atawa pindahna kayakinan masarakat pribumi dipangaruhan ku tujuan ékonomi jeung politik. Teu sagemblengna nanjeur kalawan murni nyebarkeun kayakinan. Niléy sekular kacida mangaruhan dina konvérsi kayakinan.

Para sodagar muslim boga pamadegan -sahenteuna- usaha dagang maranéhna kudu meunang "protéksi" ti pangawasa Nusantara sangkan tujuan dagangna mulus rahayu. Sifatna geus tangtu silih unntungkeun antara para sodagar jeung pangawasa di ieu wewengkon.

Pangawasa anu asup kana Islam bakal boga kalaluasaan dina usaha dagang lain di wewengkon sorangan ogé geus anclub makalangan dina dunya internasional. Dina zamanna, di wewengkon basisir geus ngadeg palabuan-palabuan anu jadi tempat transaksi para sodagar mancanagara.

Kauntungan séjénna, para pangawasa bakal miboga pangrojong ékonomi ti para sodagar. Ieu penting pisan keur nguatkeun korsi kakawasaan. Islam jeung kakawasaan ngawujud jadi Islam Konstitusional antara abad ka-15 nepi ka-17 nalika dunya nyanghareupan jeung asup kana fase anyar: "economic boom".

Islamisasi massal lumangsung dina danget éta saheuleut jeung asupna kaum kolonialis Éropa ka ieu wewengkon. Hal ieu ngabalukarkeun beuki jelas pamisah antara Muslim Pribumi jeung Kafir Éropa.

Téori ekonomi jeung politik anu dipedar ku Van Leur di luhur tangtu patukangtonggong jeung sababaraha téori anu geus dikamandangkeun ku para sajarawan Nusantara. Wilayah sekular lain hal anu diuudag ku Islam.

Teu béda jeung Kamandang Webber dina Étika Protéstan anu nyebutkeun: wilayah langit jeung wilayah sekular ngajirim jadi hiji étika mangrupa kanyataan paradoks dina tiap agama.

Aya alesan, lamun mah bener Islam disumebarkeun ku para sodagar, naha dina abad ka-12 Islamisasi masarakat pribumi teu leuwih rongkah tibatan abad ka-15? Padahal, masarakat Nusantara miboga sikep soméah ka para sodagar muslim ti abad ka-17 kénéh.

Téori asupna Islam ka Nusantara dina abad ka-7 tangtu miboga kakurangan anu kudu diaku, diantarana : kurang bukti, can aya pranata sosial Islam, jeung can aya Lembaga Pendidikan Islam. Nurutkeun kana sababaraha kamandang, dina abad ka-7, Islam karék sumebar kalawan individual can ngawujud jadi hiji komunitas komunal komo institusional.

Aya deui kamandang anu nyebutkeun sumebarna Islam jeung Kristen teu bisa dipisahkeun jeung lumangsungna papaséaan antara Islam jeung Kristen di wewengkon Iberia, Éropa.

Para sodagar muslim beuki sumanget dina nyebarkeun Islam di Nusantara nalika Portugis datang ka ieu wewengkon. Teu béda jauh jeung Islam, Portugis mawa pancén -salian dagang- ogé kudu nyebarkeun Kristen. Sumangetna para sodagar muslim dina nyebarkeun Islam dianggap sikep keur nyegah Kristenisasi anu dilakukeun ku misionaris Éropa.

Balandongan, 30 Oktober 2016

Dikirim dari ponsel cerdas BlackBerry 10 saya dengan jaringan Indosat.