Nepi ka taun 90-an mah, alam wewengkon Cipeueut nepi ka Bangbayang bisa kasebut masih parawan. Dina henteu disebut parawan ogé nya bisa disebut mojang kénéh. Rawayan tina awi jeung gombong kawilang basajan. Diliwatan ku lima urang langsung rukat-rekét, oyag ka beulah katuhu jeung kiwa. Sanajan paur, barudak mah resep baé anu aya ngaradon lulumpatan dina rawayan, teu sieun murag ka leuwi.
Sok sanajan kiwari alamna geus robah, sahenteuna masih nyésakeun naon anu baheula kungsi katénjo. Sawah masih upluk-aplak, gunung jeung pasir can pati bulistir. Ti Bangbayang nepi ka Wangunreja mangrupa wewengkon leuitna paré. Anu mimiti laleungitan nyaéta imah panggungna. Mangsa kiwari, masyarakat Bangbayang geus milih ngawangun jeung ngaréhab imah ku tembok tibatan ku bilik jeung dipanggungkeun.
Listrik ogé geus asup sok sanajan rada telat lamun dibandingkeun jeung Cikundul. Ku ayana program LMD atawa Listrik Masuk Desa dina jaman Orde Baru masyarakat Bangbayang mimiti ngonvérsi pakakas jeung barang tradisional kana barang modérn. Dina taun 2013, jalan ti Cigoong nepi ka tungtung Cipeueut diaspal ku program pamaréntah PNPM Mandiri Perdesaan.
Ku ayana jalan aspal, hubungan antara hiji lembur jeung lembur séjén beuki raket. Rawayan anu ngahubungkeun antara Cikundul jeung Bangbayang ogé geus weweg ayeuna mah, bisa dipeuntasan ku motor. Bangbayang beuki haneuteun baé, teu saeutik urang kota anu mareuli taneuh di Bangbayang. Dina poé minggu mah, jalma-jalma anu mikaresep kana off-road atawa adventure sok ngahaja ngadon abring-abringan dina motor ngaliwat ka Bangbayang.
Sangkan leuwih ngeunah jeung tingtrim, sakali mangsa, sok komo dina usum halodo, urang kota kudu nyobaan ulin ka Bangbayang dina wanci sareureuh budak. Kaayaan tiis ceuli hérang panon, ngariung di saung lampingeun pasir dibarengan ku ngopi, ngudud, jeung sidéang. Kudu dicobaan sawaktu-waktu.
-- Kang Warsa
Posting Komentar untuk "Ulin Ka Bangbayang"